مه آرمید
سپیده بردمید
بلبل ازشاخ زیبای گل پرده درید
که صبح امید
میدهدوصال روی توبرمن نوید
برخیزای نازنین
جشن گلها به بین
توگل گلستانی
ناله ی آتشین
باتوگویدهمین
نغمه ی آسمانی
ای رهگذر
اندک آهسته تر
بررهت بنگراین کشته راتوبه بین
اندک آهسته حاصل عاشقان درجهان
بوده همین
پس بیادست خود
دوردستان من
حلقه کن جان من
حاصل عشق را شادی ووصل را بنگری توبایقین
بادرود محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر