تصوير قيام در جهان

تصوير قيام در جهان

13آذر 88- 4دسامبر09

نامگذاري خيابان «دانشجويان تهران» در کشور ايتاليا- يکشنبه، ۸ آذر ۱۳۸۸

در شهر سالمي در جزيره سيسيل ايتاليا، خياباني را به نام دانشجويان ايران نامگذازي کردند.
جمعه ۲۷ نوامبر برابر با ۶ آذر، در شهر سالمي در جزيره سيسيل ايتاليا، خيابان «دانشجويان تهران» توسط ويتوريو اسگاربي، شهردار و نمايندگان کميته ۱۸ تير ايتاليا و انجمن آزادي بيان در ايران، پرده برداري شد. ويتوريو اسگاربي در جريان اين مراسم گفت: «در ايران دانشجويان براي تحقق آرمان هاي مهمي جان خود را فدا مي کنند و اين وظيفه ما شهروندان کشورهاي آزاد و دمکراتيک است که در کنار آنها قرار بگيريم.» سالمي اولين شهر در ايتاليا و جهان است که خياباني را در قدرداني از مبارزات دانشجويان ايران براي آزادي و دمکراسي نامگذاري مي کند.  ويتوريو اسگاربي در خاتمه مراسم پرده برداري از خيابان «دانشجويان تهران» گفت: «ما ۱۶ آذر در کنار دانشجويان ايراني که بار ديگر به خيابان ها سرازير خواهند شد تا صداي حق طلبانه خود را به گوش جهانيان برسانند، قرار خواهيم گرفت.»

واشنگتن پست (از مهمترين روزنامه هاي چاپ آمريكا) - چهارشنبه 2 دسامبر 2009

اهرم سبز در برابر ايران (به قلم مايكل گرسون، ستون نويس روزنامه)

واشنگتن پست پس از اشاره به سياست غير موفق اوباما در مورد افغانستان مي نويسد كه:« .... همزمان با تصميم در مورد افغانستان, ايران وارد آخرين مرحله گزينه هاي بازگشت ناپذير برنامه اتمي خود شده است. اين کشور توافقي را که طبق آن قرار بود عمده ذخاير اورانيوم آن براي غني سازي بمنظور اهداف صلح آميز به خارج فرستاده شود رد کرده است. ...» پس اشاره با پاسخ رد رژيم ايران به پيشنهادات آژانس اتمي و دستهاي درازشده براي مذاكرات ازجانب دولتهاي غربي مي افزايد: «...........با اين حساب, آيا ديپلمات هاي پرزيدنت اوباما شکست خورده اند؟ آيا الفاظ آميخته در عسل آنان به اندازه کافي شيرين نبوده است؟» ضمن رد اين نظريه مي نويسد: «. در ايران ما شاهد تثبيت يک ديکتاتوري نظامي هستيم. از زمان انقلاب ايران در سال 1979, رهبران مذهبي اين کشور يک بازوي نظامي – سپاه پاسداران انقلاب – در اختيار داشته اند که بعنوان مجريان ايدئولوژيک آنان عمل کرده اند. اين نيرو امنيت تهران را تحت نظر داشته, نيروهاي شبه نظامي را سازماندهي نموده, در اصل انتخابات ايران را کنترل کرده, بخشهاي بزرگي از نظام اقتصادي را تحت سلطه خود داشته, سيستم هاي موشکي را فعال کرده, حمايت بين المللي ايران از تروريسم را هدايت نموده, تسليحات شيميايي و بيولوژيکي ايران را کنترل کرده, و در نهايت نيز بر يک بمب اتمي ايران مسلط خواهد شد. احمدي نژاد و شمار زيادي از ساير رهبران از افسران سابق سپاه مي باشند».

نويسنده سپس به گسترش پهنه اختيارات سپاه بعد از انتخابات ژوئن در زمينه كنترل اطلاعاتي و مطبوعاتي و سانسور اينترنتي اشاره كرده و مي افزايد كه«....حکومت مذهبي ايران تبديل به يک حونتاي نظامي شده است که تنها از ظاهر مذهبي برخوردار است. پس ِعباها اونيفرم هاي نظامي پنهان شده اند. در رابطه با مسئله هسته اي, سئوال اصلي عبارت از اين است که: آيا اين رژيم معتقد است که تسليحات نظامي ضامن بقاي آن هستند؟ دلايل بسياري وجود دارد که قضيه از همين قرار است. بعد از اينکه تنش هاي پس از ژوئن پرده ها را از ضعف رژيم کنار زد, رژيم برنامه هسته اي خود را تسريع بخشيد. محروم از مشروعيت و هراسان از يک انقلاب رنگي, دولت نظامي ايران ظاهرا بر اين باور است که بمب اتمي موجبات نفوذ بيشتر و حاکميت دائمي را فراهم خواهد ساخت. ...... با اين وصف, سياست اوباما مبني بر تعيين ضرب العجل براي همکاري که هر بار بدون مجازات (از طرف رژيم) نقض مي شود, و اصرار به دراز کردن دست دوستي حتي بعد از مورد عتاب قرار گرفتن مکرر آن, هم نشان از ضعف دارد و هم خارج از موضوع است........» واشنگتن پست آنگاه به رد گزينه هاي مختلف تحريم اقتصادي, بدليل معاملات كلان اقتصادي غربي ها با رژيم و گزينه نظامي مي پردازد و در ادامه مي نويسد كه «......اما عواقب امنيتي يک ايران اتمي مي تواند بسا بيشتر از شکست در افغانستان باشد. ايران يک قدرت انقلابي بي ثبات است که روياهاي جهاني و ارتباطات تروريستي دارد. امکان گسترش قابليت اتمي (در جهان) از اين خطرناک تر نمي شود. اما يک گزينه اي هم در اينجا وجود دارد که هنوز امتحان نشده است. پرزيدنت اوباما تا بحال به قيام ادامه دار دمکراتيک در ايران بمثابه يک مانع و مزاحمت در مسير نزديکي با ايران نگاه کرده است. دولت کمک مالي به پروژه هاي حقوق بشري در ايران را کاهش داده و نسبت به حمله به مخالفان تبعيدي رژيم ايران در داخل عراق سکوت اتخاذ نموده است.

مضاف بر فشار جدي اقتصادي و نظامي, اوباما مي تواند استراتژي که رژيم ايران بيشتر از هرچيز ديگر از آن هراس دارد را بيازمايد: حمايت روشن و نيز مخفي از مقاومت دمکراتيک عليه حکومت نظامي. اين نه برآمده از تفکر ايده آليستي بلکه گزينه اي واقع گرايانه مي باشد. در زماني که طيف موجود اهرم هاي آمريکا محدود است, اين سياست منشاء برخوردار شدن از يک اهرم عليه رژيم ايران خواهد بود. و نيز ممکن است بازگشت کنترل مدني در ايران را سرعت بخشد تا بلکه آمريکا بتواند في الواقع يک طرف صالح براي مذاکره پيدا کند.».

تلويزيون صداي آمريكا 12/9/1388:« ياسن آتاناسياديس ژورناليست و مستند ساز يوناني-انگليسي كه در جريان خبرنگاري از انتخابات خرداد ماه ايران, توسط مقامات جمهوري اسلامي دستگير و سه هفته در زندان اوين در انفرادي به سر مي برد, در جلسه اي تحت عنوان ”زندانها و تظاهرات“ در مركز وودرو ويلسون در واشنگتن, فيلمي در مورد مرگ ندا آقا سلطان  را كه ساخته نشان داد كه نشانگر هراس فزايندة رژيم از نارضايي مردم ايران است.

در اين جلسه باربارا استوين معاون سردبير ارشد روزنامة واشنگتن تايمز در امنيت ملي و جهاني در پاسخ به سئوالي در مورد خصوصيات جنبش مردم ايران  گفت كه”با شركت گروههاي بسياري از مردم در تظاهرات و با نوع شعارهايي كه سر مي دهند اكنون مي توان گفت ديگر كسي نه خواستار موسوي و يا رأي خود نيست. بلكه اكنون شعار مرگ بر ديكتاتور سر مي دهند كه چالش وسيعي عليه نظام است. و مأموران امنيتي رژيم بايد بدانند كه مردم ايران حاضر نيستند به شعورشان توهين شود“.

آتاناسياديس نيز افزود كساني از رژيم مانند رفسنجاني و كروبي و ديگران هستند كه سعي دارند سوار بر موج حركت مردم شوند, ولي بايد بدانند كه خواستة مردم, اين و يا دخالت خارجي نيست».

سايت صداي آمريكا 12/9/1388: تهران سرکوبيها را به ايرانيان خارج کشور تعميم داده _ بازرسي صفحات فيس بوک و تويتر در دستور کار است- «وال استريت جرنال زير عنوان ”سرکوبي ايرانيان به خارج تعميم داده شده است“ در گزارشي از نيويورک مي نويسد يک جوان ايراني تبار آمريکائي بنام کوشا ميگويد واکنش اوليه او به ايميلي تهديد آميز ناديده گرفته آن به عنوان يک شوخي احمقانه بود. ايميل به اين دانشجوي بيست و نه ساله رشته مهندسي اخطار ميداد که اگر انتقاد از ايران را در فيس بوک متوقف نکند بستگانش در تهران آسيب خواهند ديد. دو روز بعد مادرش تماس ميگيرد. ماموران امنيتي پدرش را در خانه اش در تهران بازداشت و تهديد کرده بودند که پسرش ديگر نمي تواند بي خطر به ايران بازگردد. کوشا، که خواسته است نام کامل او برده نشود، ميگويد وقتي آنها پدرم را بازداشت کردند فهميدم که ايميل شوخي نبود. وال استريت جرنال مي نويسد کادر رهبري تهران با بزرگترين بحران پس از به قدرت رسيدنش در سال 1979 روبروست، و ايرانيان در داخل و خارج از کشور، با توجه به تقلبي که به انتخابات ژوئن (خرداد) رياست جمهوري نسبت داده ميشود، به مشروعيت آن حمله ميکنند. اپوزيسيون جنبش سبز که وزنه اي جهاني شده است، ايرانياني از طبقات عادي را در بر ميگيرد که ميگويند پيش از اين هيچگاه خود را فعال سياسي تلقي نميکردند. در حالي که رژيم در داخل کشور به سرکوبي هائي شديد مشغول بوده است، اکنون يک تحقيق وال استريت نشان ميدهد اين سرکوبي ها به ايرانيان مقيم خارج نيز تعميم داده شده است...وال استريت جرنال مي نويسد دهها نفر در آمريکا و اروپا که درفيس بوک يا تويتر از ايران انتقاد کرده اند ميگويند بستگانشان در ايران براي اين کار آنان مورد بازجوئي قرار گرفته اند، و يا موقتا بازداشت شده اند. قريب سي نفر که با آنان مصاحبه شده است گفته اند تابستان امسال در سفر به ايران از آنان پرسيده شده است آيا گذرنامه خارجي دارند؟ آيا عضو فيس بوک هستند؟ و چرا به ايران سفر کرده اند؟...»

ايران در رسانه هاي فرانسه-  جمعه13آذرماه

·   ليبراسيون در مطلبي نوشت که راديو ار اف اي از خبرنگار زن ايراني فريبا پژوه 30 ساله که 4 ماه است در ايران زنداني است,  حمايت ميکند.

·   به نوشته مجله نوول آبزور هم اكنون فيلم «تهران ، بدون اجازه» ساخته سپيده فارسي بر روي پرده سينماست. اين فيلم در سال 2008 با يك تلفن دستي در خيابانهاي تهران تهيه شده است و اختناق حاكم بر اين كشور را به نمايش ميگذارد.

·   خبرنگاران بدون مرز يك آگهي در فيگارو به چاپ رسانده اند  و براي كمك به خبرنگاران و عكاس ايراني كه تحت تعقيب رژيم هستند , خواستار كمك مالي شده اند.