وقتی تومیگویی وطن درچشم من خون میزند
ازدوریش جان ازتنم بااشگ بیرون میزند
وقتی تومیگویی وطن دل درتنم لرزان شود
گویی که اشگم طعنه ها بررودجیحون میزند
وقتی تومیگویی وطن ایران به خاطرآیدم
همراه نامش ازلبم فریادبیرون میزند
وقتی تومیگویی وطن درسینه دل پرپرزنان
بال قشنگ خویش رادرحوض پرخون میزند
وقتی تو میگویی وطن ازکورش ومنشوراو
وزعدل ودادش برتری برچرخ گردون میزند
وقتی تومیگویی وطن زیبای خوب آذری
رقصان برای دلبری برجان شبیخون میزند
وقتی تومیگویی وطن تهران ورشت وانزلی
کاشان وقشم واصفهان ازیادبیرون میزند
وقتی تومیگویی وطن ای دخت زیباروی من
دل ازصدای نازتوبی چندوبی چون میزند
وقتی تو میگویی وطن غم خیمه برجانم زند
گویی غم لیلی چنین برجان مجنون میزند
وقتی تومیگویی وطن محسن غریب وبی نوا
بس تهمت وبس ناروابرچرخ گردون میزند
بادرود فراوان محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر