برزین آذرمهر
گل ِ من‌ای بهار ِ آزادی!
همه جا را گرفته روح ِ بهار
گرم رقص است لاله ی تبدار،
چشمه ساران دمیده ا ز دل ِ کوه ،
کوه در هاله ی مهی انبوه؛
مرغ ِپر بسته ، گشته بال افشان ،
از قفس رسته پوپک غمخوان؛
مرغکان عاشقانه می خوانند،
زندگان، زنده گان ِ بیدارند...
ای گل من تو هم شکو فه بر آر!
آمده ،
آمده،
دوباره بهار!
چون بنفشه بروی بر لب ِ جوی!
همچو نرگس بخند بر لب آب!
چون شقایق بجوش از دل ِکوه!
گو سر آمد فسانه ی اندوه،
گو که این شهر در خروش آمد،
نوبت عدل و داد و نوش آمد!
نغمه سر کن،
بخوان دوباره به ناز!
زندگی را دوباره کن آغاز!
مژده‌ام ده،
بگو که روز رسید!
شب سر آمد
بخنده شد خورشید!
گل من‌ای شکوفه ی شادی،
گل من‌ای بهار آزادی!
برزین آذرمهر
منبع: پژواک ایران
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر