درخیالم
بت زیبارویم
باتودرصبحدمی
پاک سخن میگویم
باتوازدوریت
ودردومحن میگویم
ازتوباکوه
وزمین ودریا
درددل
کرده وازرازنهان میگویم
..........................................
بامدادان
به صدایی ونوایی دلکش
بلبل از
عشق به زیبایی تومیگوید
نیمه ی
روزبه بانگی شیوا
نرمی
وگرمی اندام تورا می جوید
شب زطنازی
رازآلوده تومیگوید
.........................................
دل من نیز
هم آوازشود
بی
قراروسرکش
تن به
دیوارقفس میکوبد
سبزه ی
مهردل انگیزنگار
سربرون
آردودرسینه ی من میروید
.........................................
پس عزیزدل
وهم دیده ی من
به خیالت
نرسد گاه به گاه
همچوآهوی
گریزان زدلم دورشوی
شب تنهایی
من
بی تو
دیجور شود تاصدسال
سردوتاریک
ودراز
بگذردبرمن
وبرخانه ی من
........................................
حال
درصبحدمی شادسخن میگویم
ره خوش
بختی خود می پویم
شادمان
دورزاندوه ومحن میگویم
خوشدل
وشادکنارتوسرآرم شب وروز
دورازمحنت
غمهاو فراق جان سوز
.......................................
دل من
باهوس مهرتوبیدارشود
همه ی
روزکنارت باشد
شب که
شدبازشب وصل تو تکرارشود
شادی وصل
تومانندتمام شب ها
داروی ناب
برای دل بیمار شود
بازتکرارودگرباره
وتکرارشود
.....................................
دوست
آرزومند شما محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر