درکنارم توبمان

                                         

 

بی توای دوست بگومن چه کنم                                                                                           

دل خودکنده به دریا فکنم                                                             

یاکه باتیشه ی غم این دل خودراشکنم                     

یاکه ازغصه دل ازعالم وآدم بکنم

 

.............................                                                  

 

باتو ای دوست شب وروزبه شادی گذرد                                                                            

لحظه ی بودن بایارزیادم نرود                                               

روزمن یاوه وبیهوده دگرشب نشود                   

شب زنوررخت ای یارمرکب نشود

 

..............................                                                 

 

توخداباشی ومن نیزشوم بنده ی تو                                                                                   

چاکروواله وتسلیم پرستنده ی تو                                                       

جان فدامیکنم ای دوست به هرخنده ی تو                       

شادی ولطف وصفاهست برازنده ی تو

 

..............................                                                     

 

پس توای دوست بمان بامن ودل درهر حال                                                                     

خوشدل وشادوسرافرازبرون ازجنجال                                           

ره سپاریم به دورازغم وهرقال ومقال                        

درکنارم توبمان تاگذردبرما سال

 

درکنارم تو بمان..........درکنارم توبمان                                  

 

بادرودفراوان   محسن فربخش