۱۳۹۳ شهریور ۶, پنجشنبه

‎قتل عام شصت وهفت‎

 
 
 
 
 
 
 
 
بيست و شش سال قبل در چنين روزي
يادي از دو برادر سر بردار محمود و محمد علي بهكيش
در صف قربانيان67 خانواده بهکيش از شناخته شده ترين نام هاست. از ۱٣ مهر ۱٣۶۰ که س...يامک اسديان در مبارزه عليه حکومت اسلامي جان باخت تا ۷ شهريور ۱٣۶۷ که مهرداد پناهي شبستري بر خاک افتاد، بهکيش ها هفت نفر را در راه مبارزه با حکومت استبداد ديني از دست دادند. عموي سيامک، نورالدين اسديان در مراسم سيامک بازداشت و اعدام شد.
زهرا در شهريور ۱٣۶۲سيامک اسديان- همسر او در ۱٣ مهر ۱٣۶۰ در يک درگيري مسلحانه در شمال کشته شد.
محمدرضا در خيابان و بدون آنکه مسلح باشد به قتل رسيد، محسن در بيست و چهارم ارديبهشت ۱٣۶۴ در زندان اوين اعدام شد. و نهايتاً محمود و محمد علي دو برادر ديگر اين خانواده در ۶ شهريور ۱٣۶۷ در زندان گوهردشت اعدام شدند. آخرين عضو شهيد اين خانواده و هفتمين شهيد مهرداد پناهي شبستري- برادر همسرجعفربهكيش در ۷ شهريور ۱٣۶۷ در زندان اوين اعدام شد.
مادر بهكيش از افتخارات تاريخ ايران از مادران فعال خاوران كه دمي از تلاش براي بزرگداشت ياد فرزندانش كوتاه نيامد و با رفتن در خاوران، همراه و دركنار ساير مادران خاوران، خاوران را تبديل به كانون افشاگري عليه اين جنايت فجيع كرد.
اما درد و رنج مادر به اينجا ختم نشد، دخترش منصوره را بارها به زندان بردند و درجلوي چشمم ذره ذره آب شدن همسرش را تا وداع آخر به چشم ديد. او خودش گفته بود:
همسرم،سه سال آخر عمرش ديوانه شده بود. او بچه ها، بخصوص زهرا و محمود را خيلي دوست داشت.
دم خونه قاليچه مي انداخت و مي نشست و مي گفت: «مواظبم نيان ما رو ببرن سر چها راه دار بزنن». مي گفتم: » مگه ما چيکار کرديم که ما رو بکشن؟» مي گفت: «هيچي، مگه بچه هاي ما چيکار کرده بودند»
عاقبت پدر بهكيش در سال80 به فرزندان شهيدش ملحق شد اوبعداز رنج و مرارتهاي بسيار براثر سكته قلبي فوت كرد.
هدر نيست بيهوده نيست اينهمه خون خاموش
هدر نيست اينهمه فرياد در نگاههاي درد
بگذار تا همگان بدانند در روزهاي تلف وسالهاي عسرت
قنارياني بودند با حنجره هاي كوچك كه با آوازي ازغربت بركوره خورشيد دميدند
و بادلي از باران خواندند براي آنان كه آوازشان ممنوعه هاي اين جهان بود

ازقتل عام67تاقتل عام92اشرف درفيس بوك قتل عام شصت وهفت

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر