شنیدستم که
یزدان توانا چوخواهدپیکرماآفریدن
درون سینه های
هر یک ازما دونیمه دل نهد چون موم
وآهن
بدینسان هریک
از دلهادونیم است یکی بسیارسخت
ودیگری نرم
یکی
پرمهرودیگرپرزبیم است یکی
بسیارسردودیگری گرم
دلت نیمش زعشق
جاودانی است به آن نیم دگر نفرت
قرین است
محبت
رازورمززندگانی است به نفرت لعن
ونفرین در کمین است
محبت روز
زیبای بهاری شب یلدای نفرت بس
دراز است
نهال نفرتت
اشگ است وزاری درخت عشق
پررازونیازاست
بدینسان روزوشب
دردست آنان شبت نفرت وروزت
مهرباشد
شب نفرت نما
کوتاه ای جان که مهرت تاابد بر
چهر باشد
به روزوشب دلت
چون آهن وموم کنارهم ولی درجنگ
باشند
گهی به روز
وگه به آن شب شوم برای کشتنت
همرنگ باشند
دلت را خانه
صدق و صفا کن زعشق وکین دنیایی
بپرهیز
چو محسن روی
بر سوی خدا کن شود از شوق قلبت
شادو لبریز
محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر