عزیزرفته ام ندا
به عکس نام پر طنین تو...که شوروحال میدهد
چراخموش گشته ای ..چراشدی غمین وزاروبی صدا
مگرندانبوده ای......مگرصدانبوده ای
که این چنین زجمع ما شدی جدا
تن عزیزمرغک سپید وشادمان
به ضرب تیردشمنان......به خاک وخون کشیده شد
سپیدی رخت زدرد پرکشید....به جای آن....شیا رقرمزی خون
به صورت قشنگ تودمیده شد
ندای من...چرا صدا نمی کنی
چرا به لحن دلکشت...دل غمین وزاررا.....زغم جدا نمیکنی
مگر زمن......مگرزماچه دیده ای ...
که این چنین دل ازهمه بریده ای
نمیشود که از توبرکنم دلم
برای هم وطن تونوردیده ای
تومظهرشهامتی...تومظهرکرامتی...به خاک تیره زمین...مقدسین امانتی
صدای تو.....نوای تو.....غریو حق مردمان
علیه ظلم ظالمان....به هرکجا وهرزمان......به گوش این وآن رسد
عزیزمن.....ندای من.....تو بی گناه رفته ای...ولی تمام دختران سرزمین تو
ندای دیگری شدندوهمصدا....به راه حق ستان تو...د لیرپیش می روند
جوان وپیر....مردوزن..............برون زخویش می روند
بنابراین....ندای من
اگر کنون ترا زدست داده ام
پس از صدای دلنوازتو. ...
ندای دختران خوب را
به جای آن نشانده ام
ترا میان قلبهای مردمان کشانده ام
درود برروان تو درودبرروان تو
بادرود فراوان محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر