۱۳۹۰ آبان ۱۵, یکشنبه

ازمحسن فربخش آرزو

                                     

یاران خوب من                                                                                              

میخواهم باشما درمیان بگذارم                                                   

آرزوهایم را که چندان هم آسان نیست

میخواهم زنده بمانم                                                                            

تازمانی که رمزصدای باد را درمیان درختان جنگل بدانم

میخواهم زنده بمانم                                                                             

تازمانی که دلیل صدای آبشار راهنگام سرنگون شدن بدانم

میخواهم زنده بمانم                                                                            

تازمانی که معنای نجوای زیبای پرندگان را درک کنم

میخواهم زنده بمانم                                                                             

تازمانی که رازعشق پروانه برگل برایم گشاده گردد

میخواهم زنده بمانم                                                                            

تادلایل انبوه اگرها وچراها برمن روشن گردد

میخواهم زنده بمانم                                                                           

تابدانم معنای زمان گذرا چیست وگذشته..حال ..آینده..چه نقشی درهستی من دارند

میخواهم ...ازدقایق...ساعات...روزهاوهفته ها اگرمانده باشند سود برده به تفکر بنشینم

تا معنای...عشق...نفرت...خشم...ملاطفت برمن آشکارگردد

پس ازآن...به سوی تنهایی هراسناک...به سوی ملکوت...ویابه سوی نیستی...پروازکنم

پروازی رمزآلود                                                                                  

پروازی که نمیدانم به کجا                                                      

نمیدانم...به سوی نیستی مطلق.....یازندگی به طرحی دیگر

به هرمنوال این پرواز را گریزی نیست                                                           

شادمانم که آرزوهای دشوارم را باشما درمیان گذارده ام

داوری افکار پریشانم را به شماعزیزان می سپارم                          

شاد وسلامت باشید



دوست پریشان شما محسن فربخش

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر