۱۳۹۱ اسفند ۱۷, پنجشنبه

(بی‌ قضاوت نوشتم ... بی‌ قضاوت بخوانید.معتقدم هم مظلوم ظالم می‌‌شود ، هم ظالم مظلوم، و بر هر دو می‌توان گریست... )

ببار‌ای آسمان بر ما
بباربر شهر پرغبارما
بر شهر چوبه ها ی دارما
... ببار ، بر کودکانِ آلوده به دچار
کودکان زندگی‌‌های خفت بار
ببار بر صحنه‌های خالی‌ِ خالی‌
ببار برخنده و گریه ی تماشا چی
ببار بر ما
ببار بر روزگارما
به روزی که شانه ی سُربین جلاد
گرفته جای آغوش مادررا

نیکی‌ فیروزکوهی


اثر هنری : بهار نادری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر