آنگاه که
دربهارعطرگلها خوشبوی
کندجهان وهم بسترمن
بوی خوش
گلهانکندمست مرا جزبوی
توبهترزگل ای مادرمن
......................................
آنگاه که خورشیدبه
تابستانها بس گرم کندزمین
وهردشت ودمن
یادآوردم گرمی
آغوش تورا ای گرم ترازگرم
برای دل من
.....................................
آنگاه که پاییز
به صدرنگ آید رنگین
کندوشاددل ومحفل من
آن رنگ دوچشمت نظرم می آید ای ازتوبه جامانده روان وگل من
........................................
آنگاه که
برف خوب وسنگین وسپید باعشوه
ورقص ونازریزدبه چمن
من پاکی وآن سپیدی
جان ترا یادآیدم ای هدیه
ایزد...برمن
.........................................
دوستت
دارم ودرراه توای مام عزیز جانم به رهت فداشود....باورمن
محسن به
همه عمربه یادتوخوش است ای
همدم من مونس من مادرمن
بادرود فراوان به مادران....محسن فربخش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر